υποσμαραγώ

-έω, Α

(ποιητ. τ.) ηχώ, βουίζω αποκάτω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + σμαραγῶ «κάνω θόρυβο, ηχώ, βουίζω»].